Όπως έχει κυλήσει η σεζόν σε επίπεδο πρωταθλήματος, ο εκτός έδρας προημιτελικός του κυπέλλου με την Ομόνοια μοιραία είχε αναχθεί σε παιχνίδι-«σανίδα σωτηρίας» της χρονιάς.
Η ΑΕΛ ηττήθηκε (3-0) κι αποκλείστηκε, αλλά το χειρότερο είναι πως δεν το πάλεψε. Και γι’ αυτό υπάρχουν μια σειρά από αιτίες. Ακολούθως απαριθμούνται τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα:
1.Η ομάδα πορεύτηκε προς το συγκεκριμένο παιχνίδι εν μέσω αβεβαιότητας στον πάγκο και με τον υπηρεσιακό τεχνικό, που εν τέλει επελέγη, να αναλαμβάνει προπαραμονή του αγώνα.
2.Η ΑΕΛ άρχισε τη χρονιά με τρεις αμυντικούς μέσους (Μάμας, Μεγιάδο, Μπάμποκ). Στο ΓΣΠ διαθέσιμος ήταν μόνον ο πρώτος -ο νεοφερμένος Στρούμια έκανε το ντεμπούτο του ως αλλαγή.
3.Η ΑΕΛ απέκτησε τον Τομάλα ως δεκάρι. Στο ΓΣΠ αγωνίστηκε δίπλα στον Μάμα, μπροστά από τη γραμμή άμυνας -μοιραία δεν βοήθησε ούτε αμυντικά ούτε επιθετικά.
4.Η ΑΕΛ απέκτησε το καλοκαίρι τέσσερεις κεντρικούς αμυντικούς (Στόλνικ, Κονσταντίνι, Ουεντραόγκο, Κέτσκες). Τέλη Ιανουαρίου ουδείς ξέρει ποιο είναι το βασικό δίδυμο στόπερ.
5.Η ΑΕΛ πόνταρε για το σκοράρισμα στον 38χρονο Τριτσκόβσκι, στον ανεπαρκή Ρομπέρτα (ήδη παρελθόν) και στο ΓΣΠ είχε -για πρώτη φορά- στο ρόστερ της τον νεοφερμένο Ζε Τούρμπο.
Το μείζον πρόβλημα στην ΑΕΛ δεν είναι τα λάθη επί λαθών. Είναι η απουσία τεχνογνωσίας. Ποιος είναι ο ποδοσφαιράνθρωπος που θα κρίνει και θα αξιολογήσει τη δουλειά-επάρκεια προπονητή και παικτών;
Αυτός που (σε αντίθεση με τους οπαδούς που στη συντριπτική πλειονότητα βλέπουν μπάλα και όχι ποδόσφαιρο) θα αντιληφθεί ότι:
-πριν το δοκάρι του Σεμέδο στο 2’ έχει προηγηθεί μια καθοριστική χαμένη μονομαχία στο ημικύκλιο της περιοχής από τον Τομάλα;
-στο 34’ ο Λοΐζου είναι παντελώς αμαρκάριστος για να υποδεχθεί την μπάλα στο χώρο του κέντρου -και ακολούθως να περάσει την κάθετη για το τετ α τετ του Στεπίνσκι με τον Μπράγκα;
-στο 35’ ο Εβάντρο είναι παντελώς αμαρκάριστος για να περάσει την κάθετη που θα φέρει το τετ α τετ του Σεμέδο με τον Μπράγκα;
-στο ίδιο λεπτό ο Ντιούνκου είναι παντελώς αμαρκάριστος για να σεντράρει στην περιοχή κι από την αναποτελεσματική απομάκρυνση να έλθει το φαλτσαριστό σουτ του Λοΐζου που έδιωξε σε κόρνερ ο Μπράγκα;
-στο 45+1’ ο αμαρκάριστος Κέτσκες έχει δύο ασφαλείς και άνετες πάσες (σε Νεοφύτου ή Μάμα), αλλά επιλέγει την εξεζητημένη και ριψοκίνδυνη στον Λεσοβόι (σ.σ. δεν φαίνεται στο πλάνο) ανοίγοντας το δρόμο για το γκολ του Σεμέδο;
-στο 58’ ο Ντιούνκου βγάζει ανενόχλητος τη σέντρα που θα φέρει τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Σεμέδο;
-στο 68’ ο Στεπίνσκι αρχίζει την κίνηση προς την περιοχή ένα μέτρο πίσω από τον Στόλνικ, αλλά φτάνει πριν από αυτόν στην μπάλα;
Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι προφανής. Τόσο προφανής, όσο και η κακοτεχνία στο στήσιμο αυτής της ομάδας.
