Από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς στη δεκαετία του ’70 ήταν ο Πασχάλης Φώκκης που ξεχώριζε για το αυτοκρατορικό του παιχνίδι. Αγωνίστηκε στη Νέα Σαλαμίνα από το 1965 μέχρι το 1977 και κατέγραψε 11 συμμετοχές στην Εθνική Κύπρου. Για δύο χρόνια στο τέλος της καριέρας του έπαιξε στην ομάδα του χωριού του, την Αναγέννηση Δερύνειας, όπου ήταν προπονητής-παίκτης.
Ο Π. Φώκκης έφυγε νωρίς από τα γήπεδα, σε ηλικία 28 χρόνων, για λόγους αρχής, όπως είπε ο ίδιος για κάποια πράγματα που έγιναν στην ομάδα των ερυθρολεύκων.
Ο Πασχάλης ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στο Γ.Σ.Ε. Αμμοχώστου, διαδεχόμενος ουσιαστικά τον μεγαλύτερο αδελφό του, Ανδρέα Φώκκη ενώ ήταν κοντά στην ομάδα και στα πρώτα δύσκολα χρόνια μετά τον εκτοπισμό. Στα 16 του χρόνια πρόλαβε και αγωνίστηκε σε κάποια παιχνίδια στην κορυφαία ομάδα της Νέας Σαλαμίνας, που διεκδικούσε πρωτάθλημα και κύπελλο το 1965.
Στο ξεκίνημα της καριέρα του έπαιξε δίπλα από τους Ορφανίδη, Πιτσιάλουλο, Κότροφο, Κοντεάτη, Γέρο, Γιάσας κ.α. Ακολούθησε μια άλλη φουρνιά αξιόλογων παικτών όπως οι Βαρνάβας, Τσούκκας, Κουρέας, Μυρμιδόνης, Καραολής, Μιχαλάκης, Μάλος, Άγγελος, Πρατζιώτης, Ματσάγγος, Φραγκής. Ήταν όμως και Τρίτη γενιά παίζοντας στα πρώτα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς με τους Π. Θεοφάνους, Ηλία, Κ. Ιωάννου, Μωϋσή, Λούκα, Μήτσιο, Θωμά, Μαντζούρα, κ.ά.
Ο Π. Φώκκης είχε ηγετικά χαρίσματα, με άριστη τεχνική κατάρτιση και δυνατό σουτ. Δεν ήταν απλά ο ηγέτης στην αμυντική γραμμή της Νέας Σαλαμίνας αλλά βοηθούσε πάντα και στην οργάνωση του παιχνιδιού.
Από τις ξεχωριστές μορφές των ερυθρολεύκων που αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο, ενώ έχαιρε και ιδιαίτερης εκτίμησης από όλους τους φιλάθλους για το ήθος και την αγωνιστική του παρουσία. Ήταν από τους λίγους παίκτες της Νέας Σαλαμίνας που έκανε πολύ καλή καριέρα και στην Εθνική ομάδα, από το 1967 μέχρι το τέλος της σταδιοδρομίας του. Μπορεί να έφυγε με μία πικρία, στα 28 του χρόνια είχε προτάσεις από άλλες ομάδες αλλά ο ίδιος δεν ήθελε να παίξει σε άλλη ομάδα, σεβόμενος τον κόσμο της Σαλαμίνας που στον στήριξε τόσα χρόνια.
