Χωρίς ακόμα να έχει λύσει τα γνωστά δομικά του προβλήματα, χωρίς να έχει ξεπεράσει τις παθογένειες που το ταλαιπωρούν, χωρίς καν να έχει επιτευχθεί ένας ικανοποιητικός δείκτης συνεννόησης ανάμεσα στους μεγάλους του ποδοσφαίρου μας στο επίπεδο τουλάχιστον των θεσμικών κέντρων διοίκησης, για το ελληνικό ποδόσφαιρο το τελευταίο διάστημα δημιουργείται μια νέα συνθήκη, την οποία οι πάντες καλούνται να εκμεταλλευτούν για το βήμα παραπάνω.
Τόσο σε επίπεδο Εθνικής ομάδας με την μετά από πολλά χρόνια και πάλι ικανοποιητική της παρουσία που πρέπει βεβαίως να σφραγισθεί με την επιστροφή στις μεγάλες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις όσο και σε επίπεδο παρουσίας των συλλόγων μας στα Κύπελλα Ευρώπης τα τελευταία χρόνια, είναι ξεκάθαρο ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο ανακτά τη θέση που είχε χάσει τα τελευταία χρόνια.
Με μία προσεκτική μελέτη των σχετικών δεικτών και των συντελεστών της UEFA αυτό που κάποιος μπορεί να πει με σιγουριά είναι ότι η 12η, παρά λίγο ή σε λίγο 11η θέση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή βαθμολογία των διασυλλογικών διοργανώσεων δεν αποτελεί φωτοβολίδα ή υπόθεση μιας βραδιάς λόγω των δυο νικών και της μίας ισοπαλίας, αλλά ασφαλές κεκτημένο για το ελληνικό ποδόσφαιρο που μπορεί να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου!
Σε πρώτη φάση αυτό που μπορούμε να γνωρίζουμε με σιγουριά και θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο άμεσης εκμετάλλευσης προς την κατεύθυνση της ακόμα μεγαλύτερης βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων διοργανώσεων είναι ότι για τα επόμενα τρία χρόνια είναι ασφαλή τα πέντε ελληνικά ευρωπαϊκά εισιτήρια από το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας!
Το γνωρίζαμε για την επόμενη σεζόν, το εξασφαλίζουμε φέτος για την σεζόν 2026-27, είναι σχεδόν βέβαιο και για τη σεζόν 2027-28, αφού του χρόνου με βάση τα σημερινά δεδομένα που μόνο να βελτιωθούν γίνεται από εδώ και πέρα θα ξεκινάμε τη σεζόν από την 11η, άντε από την 12η θέση της βαθμολογίας της UEFA και θα πρέπει να συμβεί… ομαδική αυτοκτονία για να χάσουμε το αβαντάζ!
Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει μετά από πολλά χρόνια σε βάση σταθερότητας για το ελληνικό ποδόσφαιρο που είχε κατρακυλήσει κάτω από το top-15. Τα τελευταία χρόνια ξεκινούσαμε κοντά στο Νο20 της ευρωπαϊκής κατάταξης και μάλλον συμπτωματικά βρεθήκαμε δύο φορές στην 15η θέση την τελευταία πενταετία. Τη μια χρονιά χάρη στη μεμονωμένη πολύ καλή παρουσία του ΠΑΟΚ στο Conference League, όταν έφτασε στα προημιτελικά και πέρσι χάρη στην κατάκτηση της διοργάνωσης από τον Ολυμπιακό, κάτι που καταλαβαίνει κανείς ότι δεν θα γίνεται κάθε χρόνο…
Για να καταστήσουμε σαφές το τι σημαίνουν τα πέντε ευρωπαϊκά εισιτήρια την επόμενη τριετία να ξεκαθαρίσουμε ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας θα μετέχει βεβαίως στα προκριματικά του Champions League στο μονοπάτι των πρωταθλητών, ο δεύτερος της ελληνικής Super League θα παίρνει το δεύτερο ελληνικό εισιτήριο για την κορυφαία διοργάνωση μέσω του League Path, o Κυπελλούχος Ελλάδας (ή ο τρίτος του πρωταθλήματος) θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στο Europa League ενώ δύο ακόμα ομάδες από το πρωτάθλημα θα έχουν εισιτήριο για το Conference League με τα τόσα πολλά περιθώρια διάκρισης για ομάδες της δικής μας ταχύτητας.
Το επόμενο καλοκαίρι γνωρίζουμε βάσει του access list ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας θα ξεκινήσει από τον δεύτερο προκριματικό (εκτός αν ο συλλογικός του συντελεστής του επιτρέψει να προαχθεί στα πλέι οφ ή και απευθείας στο League Stage μιλώντας μόνο για Ολυμπιακό ή ΠΑΟΚ με τα τωρινά δεδομένα), ο δεύτερος του πρωταθλήματος από τον δεύτερο προκριματικό των μη πρωταθλητών (μπορεί και από τον τρίτο που θα σημαίνει δεδομένη συμμετοχή στο League Stage του Europa), ο Κυπελλούχος Ελλάδας από τον τρίτο προκριματικό (και όχι από τον πρώτο που θα ξεκινούσε κανονικά πέρσι ο Παναθηναϊκός και ανέβηκε τελικά στον δεύτερο) και οι δύο ομάδες στο Conference σταθερά από τον δεύτερο προκριματικό με την αναγκαιότητα του τρία στα τρία…
Αυτή η κατάσταση όμως ως προς την καλοκαιρινή… ταλαιπωρία των ομάδων μας μπορεί και μάλλον θα βελτιωθεί δραστικά τα επόμενα δυο χρόνια με την Ελλάδα στο Νο11 ή στο Νο12 του UEFA ranking και έχει και αυτό τη δική του μεγάλη σημασία.
Από το 11 μέχρι και το 14 του ranking o πρωταθλητής Ελλάδας θα έχει μόνο έναν προκριματικό γύρο (τα πλέι οφ) για τη συμμετοχή στο χρυσοφόρο League Stage του Champions League, ενώ στο 11 και στο 12 και ο Κυπελλούχος Ελλάδας θα έχει προαγωγή στα πλέι οφ με έναν προκριματικό για τη συμμετοχή του στο League Stage του Europa.
To ακόμα πιο σημαντικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια πληροί μία σημαντική συνθήκη για τη σταθεροποίηση στα υψηλά πατώματα της ευρωπαϊκής βαθμολογίας με αναγκαία προοπτική να βάλει πλώρη για το top-10 αναβαθμίζοντας το επίπεδο το ανταγωνισμού της όχι με χώρες όπως η Δανία, η Νορβηγία, η Αυστρία και η Ελβετία, αλλά με την Τσεχία, την Τουρκία και το Βέλγιο… Δεν πρόκειται για κάτι το τόσο απλησίαστο!
Η αναγκαία αυτή συνθήκη είναι ότι εφέτος μετά από πολλά χρόνια ο συντελεστής της χώρας μας δομείται και αναπτύσσεται με τη συμμετοχή τριών και όχι δυο ομάδων, όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια με το βάρος να είχε πέσει σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Βλέπουμε φέτος απολύτως ισορροπημένη συμμετοχή στον ελληνικό συντελεστή από τρεις ομάδες, αφού πλέον προστέθηκε και ο Παναθηναϊκός και είναι δεδομένο ότι η κατάσταση θα ήταν εξαιρετικά πιο ευνοϊκή, αν δεν είχε υπάρξει ο καλοκαιρινός αποκλεισμός—σοκ της ΑΕΚ από τη Νόα.
Με τα αν δεν γίνεται δουλειά πουθενά, ούτε στο ποδόσφαιρο, αλλά αν υπήρχε και η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα σε αυτό το ιδιαίτερα προσιτό League Stage του Conference League, το ελληνικό ποδόσφαιρο θα μπορούσε να είχε… αλλάξει πίστα από αυτό το καλοκαίρι.
Προσέξτε… Δεν μιλάμε για κάτι άπιαστο. Αν η ΑΕΚ μετείχε στο Conference και είχε ακριβώς την ίδια βαθμολογική επίδοση με αυτή του Παναθηναϊκού, που μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει κάποια υπέρβαση για τα δεδομένα του, η Ελλάδα θα ήταν στις πρώτες θέσεις της ευρωπαϊκής βαθμολογίας από πλευράς της εφετινής συγκομιδής βαθμών, θα ήταν με άνεση στο Νο 11 έχοντας εξασφαλίσει διαφορά από Νορβηγία, Αυστρία και Σκοτία και θα έβλεπε από πολύ πιο κοντά τη 10η Τουρκία και την 9η Τσεχία.
Υπάρχει όμως χρόνος για την επόμενη πίστα, αν δεν συμβούν οδυνηρά πισωγυρίσματα…
