Η αναγνώριση στον Παναθηναϊκό ήρθε πέρυσι. Τα γκολ από « χρυσάφι» και η επιδραστικότητά του στην ομάδα στα τελευταία λεπτά των αγώνων, τον έκαναν αποδεκτό.
- Η. Κωστή: «Ευχαριστώ την Κύπρο, είναι από τους...» (Γιατί επέλεξε Εθνική Ελλάδας)
- «Ήταν ο λόγος που σε άσχημα χρόνια, κατάφερνε να λειτουργεί ο οργανισμός του ΑΠΟΕΛ»
Ομως τα ματς του Παναθηναϊκού με τη Μαρσέιγ στα προκριματικά της Ευρώπης ήταν για τον Φώτη Ιωαννίδη το διαβατήριο της εισόδου του στο υψηλό ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η ψυχολογική ώθηση και η αυθόρμητη διαπίστωση ότι όσα έκανε στο ελληνικό πρωτάθλημα, κι ακόμα περισσότερα, μπορεί να τα κάνει και με συναδέλφους του που φιγουράρουν σε περίοπτη θέση, πρώτο τραπέζι πίστα, στη διεθνή σκηνή. Το προσωπικό του «τους έχω».
Το ποδοσφαιρικό πακέτο ως πρώτη ύλη το είχε. Εξ αρχής φαινόταν. Ψηλός, δυνατός, με εξαιρετικό κράτημα της μπάλας με πλάτη αλλά και με έμφυτη ικανότητα να παίξει με πρόσωπο, με καλές επαφές με τη μπάλα και ομαδικότητα, ορισμένα από τα πολλά θετικά που λαμπύριζαν στην πρώτη γνωριμία. Ηταν ευδιάκριτα ακόμη κι όταν αγωνιζόταν ως αριστερό φτερό επί των ημερών του Μπόλονι.
Ασφαλώς είχε και μειονεκτήματα. Τα περισσότερα απ’ αυτά που μπορούσαν να «φτιάξουν»: οι τοποθετήσεις ανάλογα με το που βρίσκεται η μπάλα, η ένταση και η διάρκεια στα τρεξίματά του, αλλά ιδίως οι αποφάσεις του στο επιθετικό τρίτο και δη όταν έπρεπε να υποδυθεί τον ρόλο του εκτελεστή.
Τώρα πλέον ο Φώτης Ιωαννίδης έχει φτάσει στο σημείο όχι μόνο να συμμετέχει με υψηλή ένταση στο πρες αλλά και να κλέβει μπάλες εκμεταλλευόμενος το σώμα του, δίνοντας ευκαιρίες για τρανζίσιον, οι δε τακτικές τοποθετήσεις του είναι σχεδόν αψεγάδιαστες. Χρόνο με το χρόνο μεταμορφώνεται προς το καλύτερο.
Στο ματς της Εθνικής Ελλάδας με την Ολλανδία στη Νέα Φιλαδέλφεια ήρθε μία ακόμη πιστοποίηση για το γεγονός ότι ο Ιωαννίδης έχει αλλάξει επίπεδο και θα πρέπει να λογίζεται απ' όλους ως ένα από τα πιο ελπιδοφόρα πρότζεκτ του ελληνικού ποδοσφαίρου. Της Εθνικής Ελλάδας και του Παναθηναϊκού.
Οχι μόνο κοίταξε στα μάτια και αντεπεξήλθε απέναντι σε δίδυμο στόπερ παγκόσμιας κλάσης, τον Φαν Ντάικ τη Λίβερπουλ και τον Ακέ της Μάντσεστερ Σίτι , οι οποίοι όταν τον σταματούσαν είτε το έκαναν με φάουλ είτε μετά κόπων και βασάνων, αλλά τους έκανε να τον νιώσουν για τα καλά.
Εκανε συνολικά ένα θαυμάσιο ματς, ήταν μέσα σε όλες τις καλές φάσεις και μακράν ο πιο επικίνδυνος παίκτης της γαλανόλευκης για την άμυνα των οράνιε. Η Εθνική είναι αυτονόητο ότι οφείλει να ποντάρει πάνω του.
Πήγε να βάλει το γκολ των προκριματικών του Euro στο 50’, με μία φανταστική ενέργεια από πλάγια, όπως είχε συμβεί και στο ματς του Παναθηναϊκού με τη Μπράγκα στο ΟΑΚΑ, σε παρεμφερές χρόνο (45+7’).
Οπως σε παρόμοιο χρόνο (50’) είχε γίνει και η μεγάλης κλάσης ενέργειά του στο ματς με τη Βιγιαρεάλ στο ΟΑΚΑ, τότε που είχε κατεβάσει ιδανικά μία μεγάλη μπαλιά, ντρίμπλαρε τον αντίπαλό του πετώντας την μπάλα μπροστά από το πλάι, μπήκε στην περιοχή, αλλά δεν εκτέλεσε με τη μία και κόπηκε με τάκλιν από την ισπανική άμυνα. Δίχως να συνυπολογίζουμε στην εξίσωση την γκολάρα στην Τρίπολη κι άλλα εγχώρια κατορθώματα.
Η συνολική αγωνιστική εικόνα του Ιωαννίδη στους αγώνες αυξημένων απαιτήσεων, καθώς επίσης και οι εμπνεύσεις μεγάλης κλάσης που πραγματοποιεί σε αυτούς, είναι απολύτως ενδεικτικές για το εύρος του ταλέντου του και καταδεικνύουν τη βελτίωση και το υψηλό επίπεδο στο οποίο βρίσκεται ο Ελληνας επιθετικός αυτή τη στιγμή.
Του αξίζουν τα εύσημα για την εξέλιξή του, αλλά κυρίως για τη βελτίωση των αδυναμιών του που έχουν ακόμα πολλά περιθώρια έως ότου ολοκληρωθεί ένα πακέτο που θα είναι άκρως ελκυστικό για το κορυφαίο επίπεδο.
Κανείς δεν έχει τη μαγική σφαίρα που δείχνει τι θα συμβεί στο μέλλον. Αλλά τα σημάδια είναι εδώ. Οπως και η διαπίστωση ότι ψυχολογικά πετάει. Πλέον ξέρει ότι «τους έχει».
Πηγή: sdna.gr
