Μεγάλος ποδοσφαιριστής, εμβληματικός αρχηγός της ομάδας, σπουδαίος καλαθοσφαιριστής και αργότερα προπονητής ο Χαρίλαος Χαριλάου ήταν για πολλά χρόνια η ψυχή του Διγενή Ακρίτα Μόρφου.
Ο Χαριλλής όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά οι φίλοι της ομάδας, έγραψε ιστορία στην δεκαετία του ’70 και ήταν η «σημαία» και ο ηγέτης της ομάδας. Το No 5 της μεγάλης ομάδας που είχε ο Διγενής Μόρφου, ξεχώριζε με το αρχοντικό του παιχνίδι και από την άμυνα καθοδηγούσε την ομάδα αποτελώντας την ψυχή της. Με γερά πνευμόνια, δύναμη και πάθος στο παιχνίδι του, σοβαρός και μυαλωμένος, έγινε το ίνδαλμα των φίλων του Διγενή.
Και όμως, ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής είχε ξεκινήσει ως καλαθοσφαιριστής στην μεγάλη ομάδα που είχε ο Διγενής το 1966-1974 με την οποία πήρε δύο φορές το πρωτάθλημα και μια Ασπίδα. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, τα έκανε στις άλλες δύο ομάδες της Μόρφου, την ΑΕΜ και τον Αστέρα. Σύντομα όμως, εντάσσεται στον Διγενή το 1968 με προπονητή τον Οσησίφορο Χρίστου. Η ομάδα παίζει στη Β’ Κατηγορία και παίρνει την δεύτερη θέση στη βαθμολογία.
Την επόμενη περίοδο, 1969-70, ο Διγενής με προπονητή τον Κώστα Ταλιάνο παίρνει το πρωτάθλημα και ανέρχεται για πρώτη φορά στην Α’ Κατηγορία. Η ομάδα έγραψε ιστορία στους «μεγάλους» και έγινε ο «φονέας των γιγάντων». Από την πρώτη παρουσία του, παίρνει την 2η θέση πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό και εκπροσωπεί την Κύπρο (ήταν η πρώτη ομάδα που το έκανε) στο τότε κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Αντιμετωπίζει τις Μίλαν Ιταλίας (έχασε 0-3 και 0-4, αγώνες που έγιναν στην Ιταλία).
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την μεγάλη εκείνη ομάδα του Διγενή; Ευθυμίου, Κ. Τσιάκκας, Χρ. Σκαπούλλης, Δ. Αργυρού, Χαριλάου, Ηλ. Εξαδάκτυλος, Σιμεωνίδης, Κωσταρής, Μ. Σκαπούλλης, Π. Τσίγκης, Ν. Τσιάκκας, Μάνος, Κρίνος, Α. Τσίγκης, Ροβέρτος, κ.α.
Ο Χ. Χαριλάου βοήθησε σημαντικά τον Διγενή και στα πρώτα δύσκολα χρόνια μετά τον εκτοπισμό. Έπαιξε ποδόσφαιρο μέχρι το 1978 ενώ από το 1974 ήταν ταυτόχρονα προπονητής-παίκτης ενώ διετέλεσε και αντιπρόεδρος του σωματείου.
