Ένας χαρισματικός αλλά και πολυσύνθετος ποδοσφαιριστής ήταν ο Ευαγόρας Χριστοφή που έγραψε τη δική του μεγάλη ιστορία στην Ομόνοια και την Εθνική μας ομάδα. Ξεκίνησε ως κεντρικός κυνηγός και στη συνέχεια θα παίξει σαν χαφ και στο τέλος ως λίμπερο, έχοντας πάντα πολύ καλή απόδοση και ξεχώρισε για την σταθερή αγωνιστική του παρουσία αλλά και το ήθος του.
Στην Ομόνοια ο Ευαγόρας βρέθηκε ματά από επιλογή του παλιού παίκτη και προπονητή της ομάδας Ανδρέα Κωνσταντίνου-Έσσο, που τον είδε σε αγώνα του αγροτικού και αφού πέρασε από δοκιμαστικό θα φορέσει την φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος. Ένας παίκτης που θα γράψει ιστορία στην εποχή και άλλων μεγάλων άσων της Ομόνοιας όπως οι Σαββίδης, Πέτσας, Πατίκης, Μαυρής και άλλοι.
Το 1980-81 ήταν εντυπωσιακή χρονιά και για την Ομόνοια αλλά και για τον Ευαγόρα ,που στα 20 του χρόνια όχι μονάχα καθιερωνόταν αλλά θα γινόταν και μια ηγετική φυσιογνωμία για το τριφύλλι. Η Ομόνοια όχι μόνο επιστρέφει στους τίτλους αλλά θα κάνει και ντάμπλ μετά από εφτά χρόνια. Ο Ευαγόρας Χριστοφή θα αναδειχθεί δεύτερος σκόρερ της ομάδας αλλά και του πρωταθλήματος με 13 τέρματα,ένα λιγότερο από τον μόνιμα πρώτο σκόρερ Σωτήρη Καιάφα.
Μετά το ντάμπλ ο Ευαγόρας θα φύγει για την Αμερική όπου μένει τρία χρόνια και συνδυάζει σπουδές και ποδόσφαιρο, αφού αγωνίζεται στον Παγκύπριο Νέας Υόρκης που τότε προπονούσε ο μεγάλος άσος της ΑΕΚ Αθηνών Μίμης Παπαιωάννου.
Ο Ευαγόρας κατάφερε στα δεκαοκτώ χόνια παρουσίας του- με μικρή παρένθεση τα τρία χρόνια που ήταν στην Αμερική-να κερδίσει τα πάντα με την Ομόνοια και σε ομαδικό και σε ατομικό επίπεδο. Συμπλήρωσε ενδεκάδα τίτλων σε ότι αφορά κατακτήσεις τίτλων πρωταθλήματος,κυπέλλου. Έπαιξε από το 1978 μέχρι το 1981 και επιστρέφοντας από την Αμερική έπαιξε μέχρι το 1996. Πήρε έξι πρωταθλήματα( 1979, 81, 85, 87, 89, 93) και πέντε κύπελλα( 1980, 81, 88, 91, 94). Μεγάλη καριέρα έκανε και στην Εθνική ομάδα όπου έχει 25 επίσημες συμμετοχές και ένα τέρμα ενώ αναδείχθηκε από τους αθλητικούς συντάκτες το 1986-87 παίκτης της χρονιάς. Έφυγε με δόξα και τιμή από τα γήπεδα το καλοκαίρι του 1996 στα 35 του χρόνια. Πρόσφερε όσοι λίγοι στην Ομόνοια και έφυγε με το κεφάλι ψηλά κερδίζοντας την αγάπη του κόσμου της ομάδας του αλλά και την εκτίμηση κάθε φιλάθλου.
